İki kaçak 2005 paketine gömülen hayallerden,
Kuru ekmeğin içinin dolu düşlendiği günlerden,
Ve poşetten uçurtmaların kopan ipinden,
Emanettir bana, çileli bahtlara, acemi şairlik.
Şiir işlenecekse varsın sökülsün etim kemiğimden.
Sözlerim, pantolonu yırtık çocuğun, utanan gözlerinden.
Kasılan beylerden bihaber, beyhude diklenir bu beden.
Yapabilsem, emaneti bile bırakıp çeker giderim harbiden.
