Ölüm bizim en güzel çiçeğimiz,
Ölüm armağan ediyorum ruhuna,
Sarsıntılar kucaklıyor göz yaşlarını.
Baktığın her bir bakışta yadına düşen her bir acıdan, seviyorum seni.
Cam kırıkları batıyor ellerime, ama göğüs kafesim ağlıyor azizim!
Ellerimin acısı göğüs kafesimde ölüyor
Nefesin acı kokuyor çiçeğim, göz yaşlarında hüsra'nın her bir darbesi,
Sözlerine dokunamıyorum ki sana şifa olayım.
Kahreden uçurum itmelerinden geriye kalan yaralarınla baş başayız şimdi,
Ben seni bir gökyüzüne sığdıramadım
Bir de göğüs kafesime.
Taşıyoruz her bir zerreden, gel bütün olalım.
Bütün bir ölüm sarsın her zerremizi gel.
Sen gel yeter ki ben gökyüzüne dağılmaya hazır bir viraneyim,
Gel ki uçurumlarım gökyüzünde bir anlam bulsun...
Melekler tebessümünü etsin kuşlara.
Ölüm bir orman olsun bize.
~Fehmekar
