Bir gün ruhunu kaldırırken yerden

Bir ses geldi bilinmeyenden

Ses küçüktü aldırmadı

Oysa gelmişti ses yüreğinden


Yerlerde sürünen ruhum

Ellerime bulaşmış günah

Ve en sevdiğim çiçek

Gizli kalmış aşklar


Bu, köşeye sıkışmışlık

Sevdiğinden gelen ihanet

İnsanın kendine yaptığı nankörlük

Bir de en sevdiğim çiçek


Öldü sandı kendini

Daha nefes alıyordu oysa

Sevdiğinden gelen ihanet

Ve en sevdiğim çiçek