gökyüzünün mavisine, düşünmeden

uzun uzun bakabilsem eğer

trileçenin kudretine teslim olur

martılara pizza atardım


yorgunluklar veda etse mesela aniden

hoşçakallaşsak’ son kez

cebine harçlık koyar

yalandan el bile sallardım 


ah! şu enkazdan bi' sağ çıksam

karanlığı aşıp, aydınlığa kavuşsam

eksi on beş derecede bile

düşünmeden, denize atlardım


uyansam ve bağzı’ şeyler güzelleşmiş olsa

bir günlüğüne, insan gibi yaşasam

omzumdaki yükleri etrafa savurur,

bi’ keyif sigarası yakardım