Enseyi karartma sakın çocuk
Bitmez yarının yarını
Bugün değilse de unutma
Eritir güneş elbet dağların karını
Sormaktan vazgeçme sen
Görmekten de
Karanlığı ve aydınlığı
Bir de sevmekten
Niye söner ışıklar, niye
Zifiriye boyar büyük küçük ayırmadan
Nasıl ışır bütün evren ağır ağır
Canlı cansız kayırmadan
Sorularla büyürsün
Yanıtsız kalsan da kimi zaman
Gördüğünde bir gözyaşı ya da kahkahayı
Öğrenirsin insan gibi paylaşmayı
Gün gelir
Bilgelikle anlatırsın o kısacık yaşlı hayatını
Enseyi karartmayın
Sorun, görün, sevin diye
