gülümsememi aldın yüzümden ama günahını hala bana yüklüyorsun. merhem misin yara mı anlayamıyorum. yalnız kalmaktan korkar hale getirdin beni, senin yüzünden yalnız kalmamak için bütün gece ayna karşısında oturdum. aglama diyorsun ama sen ağlatıyorsun beni. sözlerin, sözlerin ağırlaşıyor giderek, büyüyor zihnimde. tonlara ulaşıyor ağırlığı. mükemmel bir insan değilim ama yol ortasında ağlamamak için gökyüzüne dikiyorum bakışlarımı. söylesene merhem misin yara misin bana. iyi olmak istiyorum diyorum ama artık sabahlara uyanmak için sebebim yok ölecek olduğum bilinci geldi bu yil zihnime bilmiyorum bundan önce sanki ölmeyecek gibiydim. durdurmak istemiyor musun her şeyi diyorsun. istiyorum evet hem de her bir hücremle her şeyi durdurmak istiyorum ama merak ediyorum insanın kendini sevmesinin nasıl bir şey olduğunu. güne mutlu başlamak istiyorum hiç olmadığım kadar. bütün problemlerimi müzik dinleyerek çözebileceğimi düşünüyorum ama fark ettim ki sadece erteliyorum. yalanlarımı, günahlarımı doğrularımı, yanlışlarımı hiçbir şeyim bana ait hissettirmiyor. kendime yabancıyım. beni tanıyacak birisini arayan. kendime yabancıyım her zaman yalnız olacak olan. ve sen canım sense hayata yetişmiş bir insansın bense erteleyen.
Duşya
