Esintili bir delirmenin eşiğinde oturuyorum
Yoldan gelene geçene bakıyorum
Hepsi içimden geçiyor
Gözlerimdeki yaşları sıkı sıkı tutuyorum
Tutuyorum ki boğulmasın gelen geçen
Kara bulutlu zihnimin içinde çakan şimşeklerin ışığı karşı kaldırıma yansırken
Boğazımın en derinine attığım düğümleri birer birer afiyetle yutuyorum
Her yutuşumda biraz daha ölüyorum
Çok sonra anlıyorum
Meselenin ölmek değil de yaşamak olduğunu
Ölmek değil de yaşamak
