Bir çiçek açtığında
Bir eski avluda
Diyor ki
Çalıda sarı bir çiğdemim ben
Ve senin çok eski cümlen

Sen otursan, gitmemiş ki! olsan
Ben sana bir eski Endülüs avlusu
İstersen serin bir Portofino getirsem
Ya da Yedigöller'in yedisini birden

Bir çiçek açtığında
Bir eski avluda
Diyor ki

Her şey çok eksik ve neredeyse yok gibiyken
Buldum buluşturdum kendime geldim
Tek eksik sensin! İncecik, çilli bir dille
Sen de gelsen

Ben sana kırmızı kiremitli bir çatı
Begonviller ve bir mavi kapı
Ve illa amansız bir avlu getirsem

Dünya soğur, akşam serinlerken
Benim sensiz sevinecek bir şeyim yok
Kılı kırk yardım, altını üstüne getirdim
Ve işte en geniş cümlem

İçimi açtım sana
İçini açmak için