Eski bir hanın merdivenlerinden iniyorum usul usul,

Kimseye ses etmiyorum…

Uzaktan sarkaçlı bir saatin sesini duyuyorum,

Kırık bütün aynalarda yüzümü arıyorum...

Ne yazık ki ben kocaman bir yalnızlık içindeyken,

küçücük hayatlarda işe yaramaz kalplere sığınıyorum.

Merdivenin sonuna geldim.

Puslu bir denizin ortasından karaya bakıyorum.

Sana son defa kelimelerle sesleniyorum,

Duymayacaksın biliyorum…

Gecenin tılsımı üzerime düşerken

Kimseciklere haber veremeden,

Parça parça kayboluyorum...

Ama merak etme, ben kaybolduğum yerde kendimi arıyorum.

Ki ben zaten Beyoğlu'ndaki küçük balkonumdan hep düşüncelerimi sarkıtırdım

Onlar kalabalık caddelerde süzülürler,

Bulamayacaklarını bile bile bana, beni ararlardı.