"Hoşça kal bugün. Sen de yolcusun dünlerimde sorgusun."
"Acımasızca geçip giden zamandan geriye kalan sadece yalnızlıklarımızdı..."
https://open.spotify.com/track/1VNHyFYkNXY1mhOqrpEvYT?si=fmSzvHTMSJq311WdXHas_Q&utm_source=copy-link
https://youtu.be/up269McwqDM
Dünlerimi kovalarken dünlerim bana çelme takar oldu şimdilerde. Ben de acımasızca geçmiş günlerimden bana yadigâr kalan yalnızlıklarımı, topladım geldim. Ardımda korkularla... Ama onlar beni kapı eşiğinde beklemiyormuş gibi yapıyorum. -mış gibi yaşayışlarla, yaşamaya çabalıyorum. Biraz mutluymuş gibi, biraz her şey yolundaymış gibi... Göz yaşlarımı içimde biriktire biriktire içimde bir göl oluşturdum. Yakında açılışını yapacağım. Özellikle açılışa neden olanları çağırmalı, 'Bakın! Ne yaptınız bana?!' demeli. Ama onlar pişkin pişkin gülüp 'Bunu sana biz yapmadık, sen yaptın.' deyip işin içinden çekilirler ve sonra göz yaşı gölümde ani bir yağış sebebiyle su seviyesi yükselir.
Kabullendiğim gerçekler var bir de, acısı hep genzimi yakan kabullenmelerim. Bir şeyler karalayarak acısını hissizleştirmeye çalıştığım kabullenişlerim... Hatta az önce defterime şu satırları karalamamın sebebi; kabullemişlerim.
'Bahar geldi ama benim ruhum hala sonbahar. Belki de bu yüzden sonbaharları çok sevmem, bana yaralarımı hatırlatırlar, içimdeki kurumuş yapraklarımı, sert esen rüzgarlarımı...'
Göz yaşlarım, kabullenişlerim birikti içimde ama dışımda hayallerine yürüyen bir kız olmaya çabaladım. Ve ben bu iki ucun arasında bir gün yorgun düştüm.
2022 baharından kalma bir yırtık sayfa,
