Sen es ki

Çalınsın dimağlara

Cümle aşıklardan maşuk bir ezgi

Sen söyle ki

Nazenin rüzgarları

Salınsın kır çiçekleri

Düşsün tüm cemreler

Tüm kıtalarda

Bir gelincik açsın kışın ayazında

Bir kardelen yükselsin

Güneşin ayak ucunda


Bir bir var etsin tüm renkler kendini

Senin maviliğinde

Bir yakamoz parlasın

Yol bileyim

Alacakaranlıklarımın ücra köşelerinde


Gülüşlerindir senin

Doğuran kösnül yamyamları

Ellerindir senin

Doyuran hadin kuşlarını


Sen

Eski kaftanlarını giymişken şimdi kibrin

Sen gül ki

Bir yanı kardelen

Bir yanı gelincik bahcesidir

Gülüşlerinin