Can-ı polat bükülmez, bir zerre sevgidir büken
Ummana dalıp durma derdi gönüldür çeken
Aşk kabına girsen şekli vücut bulur beden
Cihan sada eylese de cehennem olur beden
Bülbülü kanatan gülün dikeni değil
Aşığı söyleten adu dilleri değil
Ferhat'a dağları deldiren Şirin'e değil
Cihan aşk ile dolsa gönlünde bir zerre değil
Adem pür oldu topraktan ruhun öz asıl
Ruha da can veren kalbin içinde fasıl
Güzelliğin nicedir ya Rab bu insan nasıl
Doğrusu senden şeytanın şerri değil
