arpa kokulu caddelere bakan bir evim vardır
göklere meydan okuyan, balgam karakterli, bu da geçer tipli kodomanların ektikleriyle doludur
ekmeyi nerden öğrenmişlerdir?
uzun ve kıvrak gündelikçilerin yakınlardaki mezarlıkta düşüklerine özlemi midir yoksa bu ekim
ve dikim.
ekimlerden öğrenilir kış
tam vaktidir balmumunun
balmumcunun, mumcunun.
haşin delikanlılar geçer tuhaf bir korkuyla arpa kokulu caddeden
ve titrek parmaklarla tutarlar tetikleri
el kayar, yıldızlar kayar, hayatlar? bilmem.
kasti yıkıntılar, kabiliyetli bombalar, çelik tüfenkler, hazıroldaki urganlar ve mor bir çocuk.
geçmiş limanı unutamamışlardır bu döndürgeçin mimarları
ve huzurla bakmamı sağlar yaprağın güneşi tutuşu
ve beni hüzneder boğuk şişmanlar ve sarıklanmış şalvarlar
etik bir felçtir bu.
Tutku Silahtar
2024-01-06T18:49:07+03:00İyi bir şiir dili. Tebrik ederim.