Çürüdüm bir ağacın altında.
Belki hâlâ o dalda olsaydım güzelleşecektim, düşmek düştü bana o daldan, aldım çürüyen beni düştüğüm yerden, nimet saydım. Önce üfledim hafifçe, sonra öptüm, başıma koydum üçer kez.
Yarım kalmışlık kamburumda, yüküm epey bir ağır.
Bakışlarım donuk kulaklarımın uğultusunda.
Ritim tutuyor kalbim, az kaldı varacaksın evine bir rüzgarın esintisi ile.
