Göğsünün kafesinde sıkış tepiş havalanan,
süzüle süzüle bir pervazda duracak.
Kırgın kanatların uçmaktan yorulacak.
Son yağmur da
ruhunun baharına yağacak.
Düşler, silik bir rüyada sonlanacak.
Bütün manzaralar yalnızlığından usanacak.
Solgun yapraklar,
son bir bakışla yıkılacak.
Işığı yanan tek ev de kararınca
Telaşım, içimde usulca toparlanacak.
Bilirim ki
konuşsa, o karartı da çok şey anlatacak.
Ne ilk ne de son kez
kabullenişler yerini vazgeçişlere bırakacak.
14.03.2024
