evrenden uzağımdır hep, tanımaya fırsatım olmadı onu... hep uzaktan izledim.
sevgisi bile yarım yamalaktır mesela
çünkü bilmez sevilmesini, sevmesini
kendisine üzülemez bile çünkü duymaz içindeki çığlıkları, kapatır kapılarını
gerçeklik yanılgısı ve duyguları arasında kaybolmuştur o ezelden
belki de gülen yüzündeki acıyı sezebildiğimden belki de kendime benzettiğimden çeviremem ondan ben de bakışlarımı...
eşlik ederiz birbirimize...
kendi sonsuzluğumuzda.
