I.
Tüm umutsuzluklarımı süpürüp halının altına, gelmek istiyorum sana
Derin ve bir o kadarda anlamlı gözlerinde kayboluşlar yaşamak
Geçmişin kahroluşlarını
Şimdinin acılarını bırakıp bir kenara yanı başında bitivermek istiyorum
Bir kadeh mutluluk eşliğinde yeni geleceklere sürüklenmek seninle ey kadın
Baskılardan kaçıp kuruluvermek gözlerindeki ayçiçeği tarlalarına
Yık hayal kırıklıklarımı!
Darmaduman et yalnızlıklarımı!
Ve çekip çıkar beni bu molozların arasından
Bir el uzat bana, tutunca bırakamayacağım
Kurtar beni benden.
II.
Allahsızcasına vurgunum gözlerine, tenine, güzelliğine
Allahsızcasına vurgunum düşüncelerine
Duramam karşında
Nutkum tutulur, konuşamam
Ağzımı açıp da tek bir söz söyleyemem
İltifat edemem sana
Sen anla aklımdan geçenleri ey kadın
Dermansız bir hastanın ölümü bekleyişi gibi beklerim seni
Doğru ya başka ne gelir ki elimden
Söylediğin her söz bir kurşun gibi deler geçer bedenimi
Kanımın döküldüğü yerden filizlenir sevgi çiçekleri
Sahi neredesin şimdi ey kadın!
Yetmez mi bu ayrılık?!
