Ey, sen!
Kendi tarihinde boğulan.
Tekkerür etti zaman.
Kılıfların yamalandı, eskidi.
Sen artık grisin.
Silsilece yediğin zelzeleler seni tabana baki kıldı.
Mıhlandın.
Dinle çalan bu kavgayı.
Güneşte doğmuş ya tam karşıda.
Kulak doygun, göz doygun.
Kalp yorgun.
Bilmem kaç yıllık birikim.
Çaktırmadan kaç defa dokundun.
Onarılamayan bir makine icat etmişler gördün.
Sen gün yüzünde olana da dokundun dibe ittin.
Korkak!
Kaçtın!
Ey, sen
Kendi talihinde boğulan.
Ziyan oldu zaman
