Kalbini aç bana müheyya ölüm var iken mahperim
Rayihanı ciğerime çekerken sayene vecdim
Saudade halde beklerken dökülüyor sözlerim
Volkan misali yanıyor bu kalp güzelim sevgili
Münzeviliği bırak da sokul sımsıcak koynuma
Mükadderatımda oldukça sen, ben aliyyülala
O haddikifaye bakışların şifadır ruhuma
Canhıraş yokluğun bahtsız kaderime, ey sevgili.
