eylül hep bir buhrandı aslında
her şeyin başladığı ya da
her şeyin bir an da varması sona.
tutkulu sevgilerin, sevişmelerin,
korku dolu ayrılıkların, terk edilmelerin…
eylül hep bir rüyaydı aslında,
en azından benim için öyle kaldı.
o ilk rüyamdan uyandığımda
bir eylül sabahı
artık her mevsim daha
sahtekar
her güneş daha yakıcı
her soğuk daha da ayazdı ruhuma.
eylül hep bir çıkış yolu oldu
bu bütün cevapsız sorulara.
eylül anlamlarla doldu şairlerin
yazdıklarında.
eylül hep ilk olarak kalıcak benim yazdıklarımda.
ilk öpüşme, ilk sarılma…
bir kelebek konmuştu omzuma
eylül ayında, devam etti yaşamaya
ömrümü de alıp yanına
ve eylül sonum oldu onunla.
ilk ve sonsuz aşkımla.
