Eyvah, pes ettim!

Biliyorum, hayat herkese aynı davranmıyor. Aynı şansları sermiyor önüne. Bazen minik bir şansı derinlerinde kendi kendine bulmaya çalışıyorsun, didinip duruyorsun. Sonra senin dertlendiklerinin bir başkasının sorunu bile olamayacak küçüklükte olduğunu fark ediyorsun ve işte o an sanki tüm didinmelerin, tüm şans yaratma çaban boşunaymış gibi hissediyorsun. Ama galiba asıl olay da burada kopuyor zaten. O noktada pes edip bırakanlar ve yılmayıp devam edenler olarak ikiye ayrılmalı insan. Devam edenlere büyük saygı duyduğum kadar bırakanları da önemsiyorum.

Bırakmanın çok kolay olduğu söylendi bunca zaman. Ama ben en az devam etmek kadar zor ve düşündürücü bir eylem olduğunu düşünüyorum, en azından benim adıma bu böyle. Çünkü bırakmak demek hayal kırıklığı demek. Bırakmak demek umutsuzluk, vazgeçiş, belki de bir kaçış benim gözümde. Bunca duyguyu bir arada yaşamak nasıl kolay olsun ki? Tabii en ufak bir tökezlemede direnmeden, denemeden bırakan insanları bilemem ve bunu bilmediğim için de büyük bir mutluluk duyarım. Benim burada bahsettiğim insanlar elinden geleni yapmış, çok çaba göstermiş fakat yine de bir sonuç elde edememiş, bu yüzden de bırakma zorunluluğunda hissetmiş insanlar. İşte onlar için bırakmak durumunda kalmanın kolaya kaçmak olduğunu söylemek çok doğru olmaz. Çünkü her ne olursa olsun sonucu başarı getirmese de her çaba o kadar değerli ki belki başarıdan bile daha ötede. Bu sebepten; çabalayan ve didinen, olmadığını fark ettikten sonra da son çare olarak bırakan insanlara pes etmiş gözüyle bakılmasını doğru bulmuyorum. Bu vazgeçiş hâli dışarıdan nasıl görünürse görünsün, kişinin kendi içinde yaşadıklarının çok başka olduğunu tahmin etmeli insan, tahmin etmeli ve öyle eleştirmeli karşısındakini.

Fakat "bırakan" kendini birçok acımasız söyleme de hazırlamalı. Çünkü bazı insanların tek başarısı(!) insanları empatiden bihaber şekilde eleştirmek.

Yılmayıp devam eden insanlara ne mutlu, onlara sadece başarıya giden yolda şans dileyebilirim.

Herkesin pes etmiş olarak hüküm verdiği insanlara ise büyük bir sabır diliyorum. Çünkü işiniz hiçbir zaman bu kadar zor olmamıştı.