Burası,

Katillerin ve

Hırsızların dünyası.

Burada

Hiçbir çiçek açmamalı.


Ötmemeli horoz,

Uyandırmamalı,

Güneşin temelli göçüşünden bu yana

Durmaksızın ayakta uyuyanları.

Denerse en azından

Keserler başını


Sen, ben

Değiliz buralara ait

Şu dağ şu deniz

Bizim değil.


Burada toprağın altı,

Anaların gözyaşlarıyla yıkanmış,

Temiz yüreklerin yuvası.

Yürürken çıt çıkarmayın

Zaten bakmaya kalmaz

Yüzünüz, mecaliniz

Geldiğimiz bu hal,

Ah, bu nasıl bir bencillik?

Size de diyorum,

Ya görün ya da bırakın şimdi,

Bu bizim hikayemiz değil.


Namlunun ucunda ağlayan çocuk,

Özgürlük adına urganda sallanan genç,

Tüm insanlığın nefretinden gebe kadın,

Kimler var daha

Neler biliyorum

Daha da saymayayım

Gelmeyin, ummayın, bakmayın çevrenize

Tanıdık gelmeyecek, anlayamazsınız,

Burası abdestini riya ile alan,

Secdeye eğilirken bile aç gözlerle deklanşör arayan,

Taşlaşmış kalplerle Tanrılarının adını bağıranların dünyası.

Dokundukları, baktıkları, nefes aldıkları

Her yer kirli

Artık

Daha da uğraşmayın.


Burada buğday bitmemeli,

Kuş uçmamalı.

Bize bundan gayrı ne umut,

Ne karın tokluğu

Ne vicdan rahatlığı


Sen, ben

Değiliz buralara ait

Şu bağ şu ova

Bizim değil. 

Bırakın onlara kalsın,

Bu bizim hikayemiz değil.