Eğer bir yerlerde farklı beyinler yoksa, yani toplumdaki birçok kişinin dahil olduğu o tek tip insan varsa, düzen de değişim de, iyi olsun kötü olsun çok rahat kabul edilir ve uygulanır. Toplum içindeki insanlar hep bir arada olup, hep birbirlerinin gözlerine baktığı için ve düzen onları arkadan iterek götürdüğü için, onlar hiç yukarı bakıp sorgulamaz. Yanında kimse olmadığı için yukarı bakan insan işte toplumda olmayandır. Yanında kimsesi olmayan, arkada onu herkesin doğrusuna iten bir düzen olmayan insan, kendisiyle yüzleşir ve işte burada sorgulamaya ve insana verilmiş beyni en doğru şekilde kullanmaya başlar. Toplumdaki insan sürü halinde hareket ettiği için ve bu insanların aralarında yasaların da dışında belirli kurallar olduğu için, bu insanlar beyinlerini o kadar fazla kullanmaz.
