kubbeleşmiyor mu gökyüzü yukarıda?
durmuyor mu sapasağlam yer altımızda?
ve yükselmiyor mu sevecen bakan
sonsuz yıldızlar?
bakmıyor muyum gözlerinin içine,
ve sokulmuyor mu sonsuz varlık
kafana ve yüreğine
ve sonsuz bir gizem içinde
yanında değil mi görülmeyen görünen?
doldur bunlarla yüreğini, tüm ululuğunu,
ve eksiksiz mutluysan bu duygularla,
adına ne dersen de:
mutluluk de! gönül! aşk! tanrı!
ben bir isim koyamıyorum
bunlara! duygudur her şey;
isim ise boş bir gürültü ve duman
gökyüzünün korlarını sisle dolduran
-ve benden sana yıllardır habersizce akıp duran-
