Sakladı düşmandan
bin yıllık bir çınar gibi her dalında
kadını-erkeği-kundaktaki bebeği
doğacak güneşi
Saklı tuttu yüzündeki
zarif gülümsemesini
Kırlangıç yürekli çocuklara
ellerindeki çiçeklerle
selam durdu
Ve
bir gece
Azrail'e inat
kuşandı tüm öfkesini
bir an olsun bekletmedi ölümü
düşman nereden bilecek!!!
toprağa dökülenin kan değil
tohum olduğunu
Senin adındır
bir gece vakti
çığlıkların arasından
yeşeren umutların-gelecek yarınların.
