Ben karanlıklardaydım.
Amaçsızca dolaşıp dururken,
Beklemediğim anda rastladım sana.
Ay gibiydin; sade ve duru.
Geçtiğin yerlerden hafifçe aydınlıklar saçıyordun.
Sonra peşine düştüm.
Yere sordum seni;
-Ben gündüz rastlarım, dedi.
Göğe sordum;
-Ben gece rastlarım, dedi.
Taşa sordum;
-Ben körümdür. Görünmek istemeyenleri görmem, dedi.
Ben karanlıktım, gecede aradım seni,
Yoktun.
Ölüm pahasına güneşin doğuşunu bekledim.
Yine yoktun.
Bir an döndüm, baktım özüme;
İşte oradaydın!
Ay gibiydin; sade ve duru.
Hafif bir ışık parıltısı...
22/04/2018
