Bu kitabı yaklaşık 10 sene önce okumuştum. Bir arkadaşımın vesilesi ile tekrar okumaya karar verdim.
Türk öykü yazarlarımızı geç keşfediyoruz. Bunun yanı sıra öykü kitabı okumak bence roman okumaktan çok daha zor bir mesele. Roman bize geniş bir alan veriyor. Kaçırdığımız bir olayı sonraki sayfalarda hatırlayabiliyorsunuz.
Ben sadece 4 sayfayı yorumlayacağım.
Hemen hemen her yaz İzmir-Özdere-Gümüldür bölgesinde tatil yapardık. Hep aklımda şu soru işareti oluşuyordu: Cıvıl cıvıl olan bu tatil beldeleri kışın ne halde acaba diye merak ederdim. Daha sonralarında her iş için Izmir'e gittiğimde muhakkak bu bölgelerde kışın kalmaya başladım. Hiç insan yok derin bir sessizlik. Yazın geri geleceği huzuru inanılmaz keyif veriyordu. Yazar, Ayvalık'ta da buna benzer betimlemeler ruh halleri kullanmış. Kitap akıcı bir üslupla yazılmış. Sonraki öyküleri iç acıtıcı ama hayatın içinde olan duyguları, olayları, kişileri barındırıyor.
