Nisan gebeyken mayısa karnı burnunda
Asmadan emekçinin pankartlarını meydanlara boy boy
Asmadan dilekleri daha gül dallarına
İçimiz bayram yeri,
Ellerimiz terli,
Bir gözümüz kapı da bir gözümüz sokakta
Beklerken işçi kafilelerinin meydanlara doluşmasını
Yarıldı toprak en anaç haliyle
Ve Uzandı bir fidan, mavi göğe
Çehresi anamın deyişi ay gibi tekerek
Teni, buğday tarlasında gün görmeyenlerin hatırına kavruk
Özlemiş gibi devrimi, nasıl da aceleci, nasıl da ürkek…
Açılmadan daha sürgülü kapılar
Merhaba çığlığın düştü önce kulağıma,
Ardından yüzüme, gelişinin o eşsiz tebessümü,
Dolanıyor işte birbirine ayağım elim
İşte şimdi kızım,
Şimdi meydanlar bizim
Fidanlarımızı darağacında asanlara inat
Gül dalları da, güller de, dilekler de bizim
Kucaklayacağız koca bir Çınar gölgesi gibi
Alnında ter, içindeki yangın biriktirenleri
Umut bizim, hayat bizim, inanç bizim
