hayatımı çalıyorlar benden
sadece oturup izliyorum
sanki korkunç bir kabustayım
bağırıyorum, çığlık atıyorum da
kimse duymuyor.
gece uğursuzluğa gebe.
bunu küçükken annem öğretti
adımdan sonra.
dayanamayacağımı sandığım her şeye dayandım
-senin adın bu şiire konu bile olamaz-
ne olur bağışla.
dünya bir tiyatro oyunuysa
sen bu oyunun başrolü müsün?
ben neyiyim bu oyunun?
senin yarattığın bir figüran mı?