hayatımı çalıyorlar benden

sadece oturup izliyorum

sanki korkunç bir kabustayım

bağırıyorum, çığlık atıyorum da

kimse duymuyor.

gece uğursuzluğa gebe.

bunu küçükken annem öğretti

adımdan sonra.


dayanamayacağımı sandığım her şeye dayandım

-senin adın bu şiire konu bile olamaz-

ne olur bağışla.

dünya bir tiyatro oyunuysa

sen bu oyunun başrolü müsün?

ben neyiyim bu oyunun?

senin yarattığın bir figüran mı?