Gökyüzüne bakarken mırıldandım

"Artık güvenli bir boşluktayım."

Küçümseyerek söylendin:

"Boşluktayız ama kaosun ortasındayız."

Gülümsedim ama hiç mutlu değildim.


Dağların ardından yükselirken tüm gösterişiyle üç başlı Orion,

"Aynı boşluğu paylaşıyoruz en azından." diye düşündüm.

Beyin kıvrımlarımın ardından sesin yankılandı:

 "Aynı ama sonsuz boşluğu paylaşıyoruz."

Gülümsedim ama hiç mutlu değildim.


Fikirleriyle uyandığım kişinin üstüne toprak atarken düşledim.

"En azından yazıların benimle,

En güzel kelimelerin altını üç kez öpebilirim." dedim.

Ve üç kez kalktı toprak dolu kürek.

Alnitak, Alnilam, Mintaka!

Üç kez güldün bu anlam dolu sözlerime.

"Ama fikirleri ve yıldızları öpemezsin." dedin.

Üçüncü kez gülümsedim ama hiç mutlu değildim.


Ben bardağı ne kadar doldurursam doldurayım,

sen hep içtin.

Ama hiç susamış değildin.