Hiçbir zaman benim kabullendigim hâliyle kabullenmeyeceksin
Bunu bilerek umut ettiğim her düşünce kırıntısı
Anlık bir sevinç gösterisi yaratıyor içimde
Eski bir fotoğraf makinesinden seni çekiyorum her gün
Yaşayamadığımız her olayı
Zihnimde canlandırıyorum
Bazı zamanlar gerçekle düşü karıştırdığım oluyor
Beni kendinden bu kadar mahrum etme sevgili
Yokluğuna alışmak,
Unutmak...
Diri tutmaya çalıştığım her ana hakaret niteliğinde
Bir film çekiyorum kafamda ekrana yansıtamadığım
Oyunculardan sen
Repliklerini unutmuşsun
hatırlamaya çalışıyorsun
Bir sahil rüzgarı vuruyor saçlarına
O yazın kokusunu getirmiş sana
Aniden devam ediyorsun oyuna
Coşkulu bir hatırlama hâliyle
Ona özleminden giriyorsun cümleye
Vazgeçen ve
Yasak olduğuna inanan her hücrenle
Sahneyi terk edip gidiyorsun
(Kaçıyorsun)
— Oyun fazla gerçek
Oyuncular tutuklu (birbirine)
Anımsama ve telaş...
sevgi adına
Yıllar sonra
Bir başka film adıyla...
