Ayrılık anında bir fincan
Şimdi murt kokan dudakların,
Eski köpüklü gülüşler altında
Ezilmiş rengini taşıyor ağzında.
Vedanın binbir türlü prove edildiği
Her yudumda
Anıların resmini çiziyor halka halka
Yarının umudu dolana dek ağızlara
Tortusunu sağıyor
Güneşte tekrar tekrar kaynatıyor kendini
Falcı kadınların uzun tapınaklı lacivert ellerinin arasında
Aseton kokan nefeslerinden
Yine de kurtaramıyor kendini…
