Ezelden yazgılı ölüm, değiştiremezsin! Zannedersin ki dünyaya hükmederim: Hayır, edemezsin! Kaçtığın yerde bulur seni. Daha doğumun belli olmadan ölümün belli.
At kinini, savur en sert rüzgarlarla, gidebildikleri kadar uzağa gitsinler senden.
Sevmeyi, sevebilmeyi öğren; kara kara perdeler altından bakma yaratılmışlara, barış yaşamınla... Çünkü ayrılıklar ansızın gelir! Değiştirebilme gücün varken değiştir; iyiye, güzele çevirebileceğin çevrende olan her çirkinliği. Beyaza boya perdelerini ve aç, gün ışığı girsin kalbine.
İstediği kadar zifiri karanlık olsun etraf, tek bir güneş yok eder tüm kederleri. Barış ruhunla, barış sevdiklerinle, barış varoluş yolunda sana eşlik edenlerle çünkü hayat çok kısa. Yarını yok bazı günlerin, lütfen ona göre yaşa!
Umut et! Umut ol! Oyalanmak için vakit yok, ne iyilik edersen o kâr kalır yanına...
