Bana bağırma,

Kulaklarım direnişte artık.

Baba sus nolur!

Penceremden vurmuyor gün ışığı

Bedenim kurak bir arazi

Bir damla suya muhtaç

Bir damla sana muhtaç 

Bırak beni,

Yangınım beni yakar,

Senin elin dağlanmasın.

Sesin yükselmesin.

Umarsızca çarpılıp çıkılan o kapıdan

irkilmeyeyim.

Kapı eşiklerinden geçerim,

Dönüşüm olmaz.

Bilirim baba bilirim,

Sevgi olmadan huzur olmaz.

Hüznün başkenti,

Senin olduğun yerdir baba

Senin olduğun yer kan revan

Senin için koca höyük öfke

Kavgan kendinle, 

Elinde fırçan, 

Ben her rengim 

Darbeni vurma bana

Senin fırçan acı baba.