Sen kimin gecesisin!
Nasıl öğrendin karanlığı böyle kullanmayı,
Kaç şiiri evlat edindin, kaç kere sokağa attın.
Sözleri yaralamayı, dizeleri kanayana kadar okumayı nasıl öğrendin
Kimin umarsızısın sen!
Yaşamak yarışında
Yeni kışlarda
Allah’a inanmayı kim öğretti sana.
Benim yüreğimin acil servisi ağır kayıplarla doludur.
Büyük beklentilerde süs çiçekleri suladım
Tek tabak koydum masaya,
Sürahiden komposto yerine gözyaşı doldurdum.
Yalnızlık örtü gibi üşüyen uzuvlarımı kapattı,
Koltuk altlarım özlemi kabarttı.
Düşmansın şimdi bana.
Ölümümü arzulayabilecek bir düşman.
Aklımın karışmasını, dudaklarımın kurumasını isteyecek bir rakip.
Galibini arama sevgilim,
Zaten kırıktı, şimdi alçı tutmaz kemiklerim.
