Bir fırtınanın ortasında yalnız kaldım

Dalgalar vapurları savuruyor

Hem ben hem vapurlar rotamızı şaşıyoruz

Rüzgar sanki tenimi parçalıyor

Bu yalnızlık gerçekleri görmem için kapıyı aralıyor


Bir fırtınanın ortasında yalnız kaldım

Hiç istemediğim halde yapayalnızım

Kimse yok etrafımda

Bu fırtına da dinecek

Bendeki yalnızlık ne zaman bitecek


Yağmur damlaları mermi gibi yağıyor

Bir savaşın ortasındayım sanki

Düşman kim bilmiyorum

Bilmiyorum kimle neyle çatıştığımı

Yalnız ben biliyorum nereye varmak için çalıştığımı


Doğduğumdan beri bir mücadele içerisindeyim

Her geçen gün içimdeki çocuğu kaybetmekteyim

Bir fırtınanın ortasında yalnız kaldım

Mutlu yaşıyormuş gibi davransam da

Kimse yok yanımda yalnız kaldım