Bir fırtınanın ortasında yalnız kaldım
Dalgalar vapurları savuruyor
Hem ben hem vapurlar rotamızı şaşıyoruz
Rüzgar sanki tenimi parçalıyor
Bu yalnızlık gerçekleri görmem için kapıyı aralıyor
Bir fırtınanın ortasında yalnız kaldım
Hiç istemediğim halde yapayalnızım
Kimse yok etrafımda
Bu fırtına da dinecek
Bendeki yalnızlık ne zaman bitecek
Yağmur damlaları mermi gibi yağıyor
Bir savaşın ortasındayım sanki
Düşman kim bilmiyorum
Bilmiyorum kimle neyle çatıştığımı
Yalnız ben biliyorum nereye varmak için çalıştığımı
Doğduğumdan beri bir mücadele içerisindeyim
Her geçen gün içimdeki çocuğu kaybetmekteyim
Bir fırtınanın ortasında yalnız kaldım
Mutlu yaşıyormuş gibi davransam da
Kimse yok yanımda yalnız kaldım