Savaşın nereden geleceği konusunda hiç bir fikrim olmadı
Fırtınanın beni es geçmesi için dua ettiğim geceler hiç aklımdan çıkmadı
Ceplerimde duran taşları onlar hiç anlamadı
Zarafet ile gitmek bana göre hiç olmadı
Kalbim denizin engin sularında değil o zaman neden hiç gören olmadı?
Kötüler oyunlarını oynadı
Sular duruldu
Ve oyun tekrar başladı
Dönüp dolaşıp yine aynı varıyorum
Seni bulmak için kendimi anlıyorum
Sen kaybetmek için kendimi aklıyorum
Ve ben bunu anlamıyorum
Fazla mı siyah
Yoksa fazla mı beyaz
Kirli ama saf
Yaralı ve acımaz
Bakma bana öyle
Girmelisin en karanlık düşünceme
En olmadık yerlerde
Bu hikaye nasıl başladı
Fazla masum
Fazla ihtiras
Aklım kalbimle oyunlar oynar
Tüm şehir uyurken senin adını söylüyorum
Ellerimi tutup dansa kaldırmanı bekliyorum
Seninle kimsenin olmadığı yerlerde şiir olalım istiyorum
Güneşin battığı yerde ellerini sayıklamak
Tüm geçmişi bir kenara atıp arkamıza bakmadan kaçmak
Çocuklara gülümsemek
Kapı önünde duran teyzelerden helallik almak
Kışın ortasında kalplerimize sığınmak
Beraber bir çiçeğe can suyunu vermek
Üstümüze bulaşan çamurdan sıyrılmak
En çıplak sözlerini savurup
En doğru kelimeyi bulmak
İsterdim
Bakma şimdi öyle
En doğruyu söyledim
En karanlık vakitte
Senin olmak istedim.
