Soğuk üflüyor rüzgâr kızardıkça suratım
Üşüyen ellerime yetmez hafif kışlıklar
Türkülü yürekleri sarmaktır tek muradım
Dudak terennümüdür fiyakalı ıslıklar
Bu mevsimde gökyüzü sadece hüzün eler
Keder tipiye döner kapıyı çalar kıtlık
Caddelerde kovalar birbirini gölgeler
Tenhada beni bulur sırılsıklam yalnızlık
Bulutlar kederlenir geceye hicran taşır
Her yağmur sevgiliye yazılmış ince mektup
Damla satırlarıyla ruhumuza ulaşır
Okunur satır satır tenhalarda buluşup
Güneş yüzünü saklar şafakları tüller sis
Kasvetli saatlerde ürperir tüm hastalar
Dakikalar yorulur geçmeyen zaman hasis
Geceler içimize farklı bir korku salar
Günler yorulur uzun gecelerde nihayet
Kaç göğüste sıkışıp kalır yorgun çığlıklar
Plaklarda nihavent şarkılar yoksa şayet
Gözyaşlarıyla başlar hüzünlü ayrılıklar
