Fotomontaj

🌻

Anlıyorum, evet yaşanana ve kişiye göre durumlar değişiyor. O insanın içine düşen karanlık bile insanı geliştiriyor bana kalırsa, ben ölülerimi gömmek yerine yanımda taşıyorum, acısı fazla olsa da değişimin kaçınılmazlığını hatırlatmada iyi bir yol arkadaşı oluyorlar.

Benim pek hatırlama şansım olmadı hatırlamıyorum açıkçası, doğrudur :) . İlerlemediğim sürece o duyguda duruyorum ve zarar veriyordu bana. Bir diğer şey ise bildiğim her şeyi yitirmek ve başka şeyler öğrenmem gerektiği güncellemesi. Zamanı olanları gidenleri kalanları tuttuğumda tek gerçeği veriyorlar bana alıştığım her yerden bilinmeze gittiğim ve beni bilinmezin bulduğu. Yenilenmediğim sürece kabuksuz yapayalnız soğukta oturuyor olurdum ki oturdum. Kişiye göre seçenekler ve tercih de değişiyor, tek cevap yok.

Katılıyorum fakat çoğu insan eskiyi hatırlamamak üzere o duyguların üzerine yeni yaşanmışlıklar ekler. Ben de deri değiştirmeyi bu şekilde yaşamayı savunuyorum. Yine de bıraktığımız her bir kabuk kendimizden kaybettiklerimizdir, aynı zamanda belki de o kadar fazla kabuk bırakırız ki sonunda bildiğimiz kendimizden geriye hiçbir şey kalmamış olur.

Kimse kimsenin yerini alamıyor alamaz da. Umarım haksızlık etmeden haksızlığa uğramadan sevildiğimiz ve sevebildiğimiz insanlarla oluruz. Birinin bıraktığı boşluğu doldurmak istemem ve başka birine de kendime de haksızlık etmeyeceğim düzlemde bulunmak isterim ama dediğin gibi tüketiliyorsak da bir şeyler eklemeli ve ruhu doyurmalı gerekirse kat kat kabuk döküp tekrar kabuk bulmalı. Şifayı birinde aramaktan ziyade doğada ve kendimde bulmaktan yanayım. O kadar doğru ki "geri gelmeyecek şekilde kaybetmek" daha iyi açıklayamazdım. Yaşamak için derisini değiştiren bir yılan veya kabuğunu terk eden başka bir canlı gibi devam etmeli.

Her zaman gücü tüketiyoruz. Bazen kanayan yaramızla, bazen sırtımızda bir yükle aynı döngüde dönmeye devam ediyoruz. Fark etmesek de tükettiğimiz güçten çok kendimiz oluyor genelde, geri gelmeyecek şekilde kaybediyoruz belki de. Sonucunda ne olacak ben de bilmiyorum.

Ya da yanlış zamanda doğru kişiye mi denk geleceğiz? O zaman kavuşma olmaz gerçi. Her zaman gücü tüketmiyor muyuz? Bir şekilde devam ediyoruz. Ne olacak bilmiyorum.

Evet sevecek, önemli olan bizde buna karşılık verebilecek güç kalmış olacak mı yoksa doğru insan için yanlış insan mı olmuş olacağız?

Başka bir boyutu daha var bu konunun, bir zamanlar başka birini deli gibi sevmiş, aşık olmuş bizleri de birileri sevecek ;)