Bütün sevgiler mahkumdur sömürülmeye
Ve her insan, mutlak sonunda sevdiğinin kurbanıdır
Fyodorun köpekleri alışmışlar hor görülmeye
Her sevdiğim hafızamda karanlık, korkunç bir anıdır
Karanlıktan kaçarken düşerdim, anılarımda yaralar
Bir tokatta hayat anadan, "düşmeyeceksin" der durur
Fyodorun köpekleri yanaşır, bu sefer elimde sopa var
Karanlıktan korkan çocuk şimdi karanlığıyla korkutur
