Sarmalanmış günahların bedeli miydi yaşam?
Karalanmış ruhların lekesi miydi çevreleyen suretimizi?
Takip edilse gelinen yoldaki o izler,
Açığa çıkmaz mıydı tüm o sessiz gizler?
Bırakmaz mıydı beynimizde özgürce dolanan düşler?
Hayır, bedelsizce yapılmazdı bu dünyada işler.
Son nefesim de olsa zamana yayılan tüm o acı hisler,
Ekerdi tohumlarını bitmesin diye o acımasız bedel.
Acınma beklemem ama üzülürdü belki de
Günahlarım, o ruhu acıyan sahibine
Sonra son kez gülümserdi belki
Son defa ilişirdi yamacıma
Öylece ulaşamazdı zaten amacına.
Ruhum korudu zaten beni
Sizin o amansız savaşlarınızdan.
Açığa çıkarma diyen oydu
Eğdim başımı bende
Nede olsa o değil miydi,
Buhranında liman aramadan cesurca yüzen?
Hakkım var mıydıki ona ses etmeye
Ne diyebilirdi size benzemeye çalışan yanlarım,
Dayanabilir miydi sanki?
Taşımasına bile yardım eden o ruhumun altında sıkışmışken.
