öldüğümde unutur herkes beni
bu zaten çok belli
ne bir fotoğrafım kalır ellerinde
ne güzel bir hatıra olurum zihinlerde
daha ölmedim
galiba
bedenim canlı
içinde ben varım
ve etrafımda olanların farkındayım
bu yetiyorsa yaşamaya
ben yaşıyorum canlıyım
ölmeden unutulmak zor iş olsa gerek
ben başardım
mesela yemeğe çağırılmıyorum artık
odamda sessizce kahvemi içiyorum
eve kim ne zaman geliyor söylemezler bana
nasılsa tek başıma halledebiliyorum
nasılsın diye sormuyorlar uzun zamandır
gerçi zaten sorsalar da cevap verebilir miyim bilemiyorum
uzun uzun anlatmayacağım olanları
kısacası unutuldum
ailem tarafından arkadaşlarım tarafından
ama en kötüsü kendim tarafından
neyi severdim nasıl biriydim hatırlamıyorum
ne yapmak isterim nasıl biriyim bilmiyorum
ne hissettiğimi bilmeden öylesine duruyorum
sadece aynada birini görüyorum
o da fazlasıyla yabancı
