Pencere önünde bomboş saksılarım
Gönlün bahçe kapısında bir avuç toprak
Zannımca vuslat yok mermer kenarlarında
Bilmez misin güneşe siper olur panjurlar?
Tohumlar izinsiz kıyar canına,
Keder eklemekten bıkmaz mısın?
Dünya evlerinde huzursuz, kasvet dolu odalar
Yatağında gamsız sanırsın sular
Gayesi değil, köpüklerinde boğmak yokuşları
Kök söktürmek gencecik ağaçlara,
Hiç olmazsa naifçe, bir saksıya taşmak tek arzusu
Ne zaman niyetlense uğuldar acısına,
Bense bir balıkçı oltasında ölüme yemler takarım umarsız,
İçimde tıklım tıklım cumalar
Sitare
