Senin geldiğin yerlere ben hep senden sonra geldim
Ne yapmalı, öyle istemiş tanrı
Suç mu sanki geç kalmak
Belki biraz ayıpla alakalı
Benim hep korkumdu uzak yerlere giderken tek kalmak
Şimdi biz dediğimiz şey artık
Kimsesiz bir çocuğun boğazındaki tortu
Ya da önündeki tartı
Bilmem bunu da böyle mi istedi tanrı?
İstediğin kadar bak yüksek yerlerden
Biz yok artık görüyorsun
Ben geç kaldım
4 yıl sonra doğdum senden...
Muhammed Dalpalta
2020-10-10T18:52:50+03:00Sanatın temelinde bireysellik yatmasına rağmen bazen bu bireysellik şiirin iç dünyasına girmeyi engelliyor. Hele ki söz sanatlarının, kafiyenin ya da imgelerin pek sık kullanılmadığı bir şiirde bireysel bir anlatı başka bir deyişle insanların bir yarasına işaret etmeyecek bir konu güdüldüyse bu bence şiiri geriye çekiyor.