Gece olunca geliyor dizeler aklıma,

Başlıyor düşüncelerin en derinleri.

Sığ bir vücuda bu kadarı fazla geliyor,

Bünyem kaldıramayacak kadar zayıf.

Vücudum yorgun,

Gözlerim solgun,

Kalbim kırık.

Düşüncelerimde kayboluyorum,

Oradan oraya savruluyorum.

Karanlık ruhuma işliyor,

Yıldızlar parlamıyor,

Güneş ısıtmıyor.

Üşümeye başlıyorum,

Sanki ölüyormuş gibi buz kesiyor vücudum.

Hayatım film şeridi gibi geçiyor gözümün önünden,

En sevdiklerimi görüp mutlu oluyorum,

Nefret ettiklerimi görüp küplere biniyorum,

Sevdiğimi görüp tekrar aşık oluyorum.

Son kelimelerimde şu sözleri söylüyorum:

"Beni üzüntüler, nefretler değil, gece düşünürken girdiğim karanlık öldürdü."