Cep yakamdan dökülürken yağmur
Nereye gideceğimi bilmediğim vakit
Ve henüz sabah olmadan
Aklımda senin yüzün
Yinede sana diyecek bir şey yok
Hiç anlamadın, kalmadı sözüm
Beklesem de yokluğunda
Sokak sokak gezip görmesemde seni
Ağladığın vakit içimi bir buhran alırdı,
Anlardım
Ateşlenirdi dudaklarından kurşun
Gözlerinden bir yaş kayardı
Ben bunu anladığım vakit
Olan bana olurdu, yanardım
Benim aklımdan sözler gecerdi
Geceme su gibi akardı
Sen uyurdun, bilmezdin
Ben her gece yanardım