Cep yakamdan dökülürken yağmur

Nereye gideceğimi bilmediğim vakit

Ve henüz sabah olmadan

Aklımda senin yüzün

Yinede sana diyecek bir şey yok

Hiç anlamadın, kalmadı sözüm

Beklesem de yokluğunda

Sokak sokak gezip görmesemde seni

Ağladığın vakit içimi bir buhran alırdı,

Anlardım

Ateşlenirdi dudaklarından kurşun

Gözlerinden bir yaş kayardı

Ben bunu anladığım vakit

Olan bana olurdu, yanardım

Benim aklımdan sözler gecerdi

Geceme su gibi akardı

Sen uyurdun, bilmezdin

Ben her gece yanardım