Bir gece var göğsümde

Nefesimi vuruyor yıldızları

Ay'ı kusmaya çalışıyorum

Yırtılıyor üstüm başım

Çarşılar kuruluyor vücudumda

Lambaları soluk kalıyor karanlığımda

Kaybolmuş misafirlerim duygularımda

Yorgunluğum bundan her dizeyi yazarken

Yalnızlığı arıyor yanlarım

Yüzüm solgun

Gözüm bir gülüşte

Koşamıyorum ona

Ay'ın kütlesi ağır

Yanlarımdan akıyor yaşlar

Dayanamıyorum hiçbirine

Denize atıyorum kendimi

Gözükmesin hüznüm

Açmamış çiçekler cebimde

Vakit tanımıyorum onlara

Tanrıları oluyorum onların

Ağzımdan çıkan tek şey küfür

Duaları olmuş nefretlerim

Dedim ya bir gece var göğsümde

Doğmuyor güneş buralara