Her nereye çevirsem yönümü
Görmüyorum önümü, hep aynı sanrılar
Kazımak istesem düşümden
Düşlerim bana kurulmuş tuzaklar
Aklımı terk etsem, terk etsem varlığımı
Tanımıyorum bu yüzü ben miyim?
Saklandığım yeri unuttum, nerdeyim?
Defalarca yıkadım silmek için hüznü
Zindanlara atılmak isterim
Öldürüyor beni her gün doğumu
Gece oldu mu;
Daha bir dayanılmaz sancılar
Affet, hiç deyip sustum ismini
O gece herkes uyurken
Bir fotoğrafta sallandırdım gölgemi
Beni bir tek senden tanırlar
Terk etmek isterim kalbimi
Kanım çekilmiş gibi, buz keserim
Ay ışığında avuntuları temize çekerim
Beni görenler deli sanırlar
Kim bunlar, bu konuşanlar
Kim bu etrafımı saranlar
Yüzüme bakanlar,
Dokunmaya çalışanlar
Hepsine yabancıyım
İnsanlar arasında mülteciyim
Çaresizliğim derin bir uykuya dalsa
Parmak uçlarımda yürüyorum yarına
Büyük korkular içindeyim,
Beni kurtar…
