Leyla senin saçların karaydı
zifiri geceden
gözlerin siyahtı kömürden
benzerin yıldızdı, aydı.
bekler misin hala?
o ıssız, serapsız
kervan geçmez çölde.
Gün doğunca,
kaybolurdu gizemin.
sen geceye aittin.
akşamsefası gibi,
açınca saçlarını,
kokun yayılırdı dört bucağa.
bilirdik gece her yere saldı hükmünü,
ve hilal kayboldu.
şimdi vakit senin,
yamaçlara vurur asil rengin,
zifiri karanlığın kuytusuna,
hayal gibi, düş gibi gelirdin.
Bu kaçıncı şiir sana yazılan
bu kaçıncı şair siyahına kapılan
ah, bu ne acı.
sonsuz bir alemden gelen,
yabancı çölüne insan insanın.
ah, bu ne acı.
leyla, ahım.
duyulan en çılgın vaveyla.
yankılanır yüksek tepelerden
döner döner çarpar yine sineme.
adın kirlenmemeli kara dillerde,
leyla benim en büyük yangınım,
en ağır sırrım...
