O bana anlatırken, ben geceye anlattım,
Anlamaz sanmıştım ama anladı.
Her şey düzelecek, iyileşeceksin dedi,
Zorlama fazla, ne onu ne de kendini.
Sen güçlüsün, kalkarsın, aşarsın bunu da,
Yakında biter onun da gecesi dedi.
Geceleri sevmezdim oysa, ne aptalım.
Hâlbuki gece severmiş, ön yargılıydım.
Meğerse biz iki yakın dostmuşuz,
Beraber el ele güçlü oluyormuşuz.
Keşke görseydim önceden, özür dilerim,
Geçmişte sana kabalık etmemeliydim.
Sanırım artık gecenin omzuna ağlarım,
Kafamı yaslar, saatlerce öyle kalırım.
O da çok severdi aslında geceyi,
Şimdi sırası değil onu düşünmenin.
Gece bile ondan nefret ediyorum dedi,
Ben neden bu kadar seviyorum ki?
Benim neyim eksikti, söyle gece!
Sürecek bu sevda daha kaç sene?
İçim kanıyor desem kızarsın bana,
Ama içten içe ölüyorum anlasana.
Özür dilerim gece, seni de bunalttım,
Rüyalardan kaçtım sana sığındım.
